In een interview met Femmes Magazine hebben Stefania Bidoli en Anne-Lise Grandjean, Tax & Estate Planners bij Banque de Luxembourg, het over erfenissen en schenkingen in het Groothertogdom Luxemburg.

Kun je je nalatenschap anders verdelen dan wettelijk bepaald?

S.B.: Volgens het burgerlijk recht kan dat inderdaad, op voorwaarde dat je rekening houdt met het zogeheten reservataire gedeelte, het minimale deel van de erfenis dat verplicht wordt toegekend aan een reservataire erfgenaam zoals gedefinieerd in de Luxemburgse wetgeving (in Luxemburg zijn de reservataire erfgenamen de kinderen van de overledene). Voor wie één kind heeft, komt dat reservataire gedeelte overeen met de helft van de nalatenschap. Zijn er twee kinderen, dan is dat twee derde van het vermogen en heeft elk kind recht op één derde. Bij drie kinderen of meer is het reservataire gedeelte gelijk aan driekwart van het vermogen. 
Wat overblijft nadat het reservataire gedeelte is toegekend aan de erfgenamen, noemen we het 'beschikbare gedeelte'. Dat is het deel van uw vermogen waar u vrij over kunt beschikken. U kunt het bijvoorbeeld gebruiken om bepaalde erfgenamen, al dan niet in rechte lijn, te bevoordelen, iets na te laten aan iemand anders of een schenking te doen aan een goed doel.

A-L. G.: Die wijziging van de 'wettelijke erfopvolging' moet bij testament worden vastgelegd. Als u getrouwd bent, kunt u aan uw overlevende huwelijkspartner ook meer nalaten dan wat wettelijk is voorzien, bijvoorbeeld door middels een testament of het huwelijkscontract niet alleen het deel van de blote eigendom na te laten dat aan die partner toekomt, maar ook het vruchtgebruik van de volledige nalatenschap.

Wat is het voordeel van een schenking in zo'n geval? Waarop moeten we daarbij letten?

A-L. G.: De levensverwachting neemt toe: we leven steeds langer. Daardoor erven onze erfgenamen ook steeds later, op een moment in hun leven waarop ze die erfenis eigenlijk niet echt meer nodig hebben. Een schenking maakt het mogelijk hen vroeger te helpen, bijvoorbeeld aan het begin van hun loopbaan of bij de aankoop van hun eerste woning. 
De schenkingsrechten liggen lager dan de erfenisrechten. En handgiften, in contanten of via overschrijving, hoeven niet noodzakelijk te worden geregistreerd voor een notaris. In dat geval zijn er geen rechten verschuldigd op voorwaarde dat de schenker niet binnen het jaar na de schenking overlijdt. Wanneer de erfgenamen naar het buitenland verhuizen, kan het ook interessant zijn om een deel van de nalatenschap al te schenken voor ze vertrekken, zodat ze in het land waar ze gaan wonen geen successierechten hoeven te betalen. In sommige landen kunnen er immers extra kosten in rekening worden gebracht, zelfs als de schenker in Luxemburg woont.
S.B.: Standaard wordt een schenking aan een erfgenaam beschouwd als een voorschot op erfenis. Bij overlijden worden de als schenking ontvangen goederen geherwaardeerd om de gelijkheid onder de erfgenamen te herstellen. Wie iemand wil bevoordelen via een schenking, moet dat bij die schenking dus verduidelijken. Maar let op, want ook bij een schenking onder levenden moet rekening worden gehouden met het reservataire gedeelte. Als een reservataire erfgenaam benadeeld blijkt, kan die een rechtszaak aanspannen tegen de persoon die zijn reservataire deel heeft ontvangen, om alsnog te ontvangen waar hij recht op heeft. Ten slotte moet de schenker zich er ook van bewust zijn dat dat ook bij een schenking geldt: gegeven blijft gegeven. Wat we weggeven, zijn we dus definitief kwijt. Het is dus zaak om voorzichtig te zijn, niet te veel weg te schenken en voldoende over te houden om van te kunnen leven tot aan ons overlijden.

Waarom is het belangrijk om bij vermogensplanning de hulp in te roepen van specialisten?

S.B.: Het is belangrijk om over vermogensoverdracht te praten en die zo goed mogelijk voor te bereiden en de kosten voor de erfgenamen, die soms hoog kunnen oplopen, zoveel mogelijk te beperken. 
A-L. G.: Bij Banque de Luxembourg informeren wij onze cliënten over de voordelen van vermogensplanning en helpen wij hen om oplossingen te zoeken en te implementeren die zijn aangepast aan hun persoonlijke situatie, hun familie en hun behoeften.