contact op te nemen met uw vertrouwde adviseur, bij voorkeur via telefoon of beveiligde e-mail, of vooraf een afspraak te maken voor een gesprek.
Zo gebruiken we momenteel zoveel mogelijk de telefoon en onze beveiligde digitale kanalen. Indien u een persoonlijk onderhoud met uw adviseur wenst, raden we u aan vooraf een afspraak te maken.
3 minDe hergeboorte na de crisis
De coronacrisis heeft heel wat sectoren van de economie meteen schade toegebracht en vermoedelijk zullen de gevolgen ook op lange termijn voelbaar blijven. Om nu al na te denken over de mogelijkheden voor lokale ondernemingen en de troeven van Luxemburg, heeft het magazine Paperjam op 14 januari een eerste rondetafelgesprek georganiseerd.
Pierre Ahlborn, administrateur-délégué van Banque de Luxembourg, heeft tijdens het evenement zijn ervaring en zijn visie op de wereld na de crisis gedeeld met de andere genodigden die er kwamen spreken over de weerbaarheid en het herstel van de Luxemburgse economie.
De financiële en de banksector behoren zonder twijfel tot de sectoren die deze crisis het best hebben doorstaan. Hoe komt dat?
PIERRE AHLBORN (P. A.) De weerbaarheid van de financiële sector is vooral te danken aan twee factoren. Ten eerste heeft de sector snel de omschakeling naar telewerken gemaakt, waardoor de activiteiten niet werden onderbroken. En ten tweede zijn er de beurswaarderingen. Ondanks de grote volatiliteit hebben de beurzen het jaar op correcte niveaus afgesloten. De fintechbedrijven die zich bezighouden met elektronische betalingen, hebben geprofiteerd van de forse opleving van de e-commerce. Globaal genomen, heeft de sector goed standgehouden, al zijn er hier en daar toch kleine ondernemingen die in de klappen hebben gedeeld doordat sommige spelers in de economie wegens de vele onzekerheden een aantal investeringen en samenwerkingen hebben uitgesteld.
Er wordt verwacht dat de gevolgen van de crisis in 2022 te zien zullen zijn in de balansen van de banken. Hoe bereiden zij zich daarop voor?
P.A. Laten we hopen dat dat niet zal gebeuren! Er is inderdaad een wereldwijd debat gaande over de vraag of we na de pandemie een financiële crisis krijgen doordat er massaal bedrijven failliet zullen gaan. Sinds 2008 zijn de banken gezond, vooral in Noord-Europa, en worden de risico's beter onder controle gehouden. En bovendien zijn er eigenlijk maar weinig bedrijven in moeilijkheden gekomen door de pandemie. Ze hebben staatssteun gekregen en werden ook begeleid door de banken, die liquiditeit hebben verschaft. Er is een wederzijds belang, en de bankier zal dus al het mogelijk doen om de bedrijven te helpen. We mogen ook niet vergeten dat bankiers een heleboel verplichtingen hebben qua risicocontrole, net om te voorkomen dat we morgen in een financiële crisis terechtkomen. De Commission de Surveillance du Secteur Financier (CSSF) en de Europese Centrale Bank (ECB) willen zich ervan vergewissen dat de banksector de komende jaren niet het grote probleem wordt. We hebben de plicht om enkel bedrijven te financieren die ook echt een overlevingskans hebben. Tot dusver heeft dat goed gewerkt, maar we moeten ons ook geen illusies maken. De komende vier jaar zullen er bedrijven in de problemen raken, omdat ze verzwakt uit de crisis komen.
Over de toekomst dan ... Hoe krijgen we de economie er weer bovenop?
P.A. Ik onthou drie dingen van deze crisis. Ten eerste heeft die de onderliggende tendensen versneld, zeker wat de digitalisering van de economie betreft. Ten tweede heeft ze ons ook gedwongen om anders te gaan werken en in het bijzonder meer te telewerken, elementen die van invloed zijn op de productiviteit. En ten slotte verwacht ik na de crisis een enorme productiviteitsstijging bij de bedrijven, precies omdat ze hun manier van werken en hun dienstverlening in vraag hebben moeten stellen. Misschien zal deze crisis de aanzet vormen voor de productiviteitsstijging die we al zo lang verwachten.
Wat heeft deze crisis ons geleerd?
P. A. In de eerste plaats heeft niemand schuld aan deze crisis en is die heel onrechtvaardig geweest voor zowel mensen als bedrijven. We moesten solidair zijn. En in ons samenlevingsmodel is het in de eerste plaats de staat die die solidariteit in de praktijk moet brengen. We hebben ons in de schulden moeten steken om ons solidair te kunnen tonen. Ik hoop dat de inspanningen om die schuld weer af te bouwen, eerlijk zullen worden verdeeld. Verder mogen we misschien hopen dat de crisis niet alleen op digitaal, maar ook op ecologisch vlak een keerpunt vormt. Het zal tijd vergen, maar investeren in die infrastructuur die we met z'n allen nodig hebben, is ook wel een goede manier om de investeringen te stimuleren.