contact op te nemen met uw vertrouwde adviseur, bij voorkeur via telefoon of beveiligde e-mail, of vooraf een afspraak te maken voor een gesprek.
Zo gebruiken we momenteel zoveel mogelijk de telefoon en onze beveiligde digitale kanalen. Indien u een persoonlijk onderhoud met uw adviseur wenst, raden we u aan vooraf een afspraak te maken.
Private equity: een activaklasse om rekening mee te houden
Dankzij de uitstekende trackrecord van private equity en de zoektocht naar rendement tonen particuliere beleggers de laatste tijd steeds meer belangstelling voor deze activaklasse. Jérôme Zahnen, Investment Advisor, geeft uitleg over deze activaklasse in een artikel dat verscheen in het meest recente supplement van de Luxemburger Wort, gewijd aan beleggingsfondsen.
Via private equity kan belegd worden in het kapitaal van niet-beursgenoteerde bedrijven door middel van 'private equity'-transacties. Het doel is om deze bedrijven te financieren en hun ontwikkeling actief te beïnvloeden om de participatie binnen een termijn van 3 tot 8 jaar, wanneer de beleggingsdoelstelling is verwezenlijkt, te verkopen. Beleggingen in private equity hebben dus per definitie een langere looptijd dan traditionele beleggingen op de financiële markten. De onderliggende bedrijven hebben daardoor de mogelijkheid om op lange termijn strategieën te implementeren zonder meteen alle ogen op zich gericht te weten, zoals het geval is voor talloze beursgenoteerde bedrijven die verplicht zijn driemaandelijks hun resultaten te publiceren.
Wat zijn de meest gangbare strategieën?
We kunnen grofweg drie verschillende private equity-strategieën onderscheiden:
- "Venture capital"-strategieën beleggen in bedrijven die nog in de kinderschoenen staan, waaronder start-ups die een sterk groeipotentieel hebben maar ook een hoog risico inhouden.
- "Growth capital"-strategieën richten zich op meer volwassen bedrijven en stellen deze in staat te groeien en zich te ontwikkelen. Over het algemeen nemen beleggers bij deze strategie een minderheidsbelang.
- De "buy-out"-strategie ten slotte richt zich op gevestigde bedrijven, die constante en voorspelbare kasstromen genereren. Door het financieren van uitbreidingen via onder meer gerichte overnames, kan de belegger een gelijkmatiger rendement verwachten. Van oudsher biedt de buy-out-strategie de aantrekkelijkste risico-rendementsverhouding binnen Private Equity.
Waarom beleggen in private equity en in het bijzonder in buy-outs?
De voornaamste reden is zonder meer het aantrekkelijke rendementspotentieel. Op lange termijn presteert private equity namelijk beter dan de openbare markten. Vooral buy-outs hielden beter stand tijdens de laatste recessies. Niet-beursgenoteerde bedrijven worden slechts om de drie maanden geherwaardeerd, zodat men niet in de verleiding komt om mee te gaan in paniekbewegingen die op de beurs kunnen ontstaan.
We onderscheiden doorgaans drie rendementsaanjagers voor de onderliggende bedrijven: operationele verbeteringen, schuldafbouw en het multiplier-effect. Operationele verbeteringen zijn bijvoorbeeld kostenbesparingen of een reorganisatie. Doordat de buy-out deels wordt gefinancierd behulp van een hefboom, komt de kasstroom die gebruikt wordt om de schuld af te lossen ook het rendement ten goede. Tot slot verstaan we onder het multiplier-effect het doorverkopen van een participatie in een bedrijf tegen een hogere prijs dan de aankoopprijs.
Voor wie is private equity bedoeld?
Van oudsher waren vooral institutionele beleggers actief op de markt voor private equity, waarbij de inleg kon oplopen tot miljoenen euro's. Dankzij de uitstekende trackrecord van private equity en de zoektocht naar rendement tonen particuliere beleggers de laatste tijd steeds meer belangstelling voor deze activaklasse. De Amerikaanse financiële toezichthouder SEC onderzoekt overigens de mogelijkheid om de toegang tot private equity te vereenvoudigen voor particuliere beleggers. Deze activaklasse is echter alleen interessant voor beleggers waarvan de beleggingshorizon lang genoeg is. De looptijd van een private equity-fonds bedraagt gemiddeld 10 à 12 jaar. De eerste vijf jaar vormen de beleggingsfase, waarin de ingelegde bedragen geleidelijk worden aangewend om de overname te financieren van de doelbedrijven die in de portefeuille worden opgenomen. Daarna vloeit de opbrengst van de wederverkoop van de bedrijven geleidelijk terug naar de belegger.
Hoe heeft de private equity-markt zich ontwikkeld?
Dankzij de uitstekende resultaten is dit segment in de afgelopen tien jaar fors gegroeid. Schuldafbouw leverde oorspronkelijk de grootste bijdrage aan het rendement van de buy-out-strategie. Nu fungeren vooral operationele verbeteringen als rendementsaanjager. Tegen deze achtergrond doen bedrijven steeds vaker een beroep op private equity-fondsen als strategische partners op de lange termijn.
Waarop moet worden gelet bij beleggingen in private equity?
De keuze van de "general partner", d.w.z. de beheerder van het fonds, is cruciaal. Niet alleen het rendement van "general partners" vertoont grote verschillen, maar ook de duurzaamheid van dat rendement. Met andere woorden: de beste beheerders van private equity-fondsen slagen er doorgaans in hun goede resultaten te repliceren, met name doordat ze minder afschrijvingen ("write-offs") boeken. Als belegger is het derhalve cruciaal een diepgaande "due diligence"-analyse van de verschillende private equity-fondsen uit te voeren teneinde de beste beheerders in kaart te brengen. Nu de waarderingen van ondernemingen onder druk staan en veel liquiditeiten achter de hand moeten worden gehouden ("dry powder"), is het wenselijk te kunnen terugvallen op de ervaring van een deskundige fondsbeheerder. Het is ook verstandig een voorzichtige beheerder te kiezen, die via zijn netwerk toegang heeft tot exclusieve transacties en waardecreatiestrategieën toepast die naadloos zijn afgestemd op elke transactie.
Op welke manier kan men toegang krijgen tot private equity-fondsen?
Doordat talloze private equity-fondsen een minimale inleg van enkele miljoenen euro's voorschrijven, hebben weinig particuliere beleggers direct toegang tot deze fondsen. Om in te spelen op de toenemende vraag hebben financiële instellingen – met name particuliere banken – constructies bedacht ("feederfondsen") waarbij meerdere beleggers hun middelen bijeenbrengen om rechtstreeks in het geselecteerde fonds of de geselecteerde fondsen te beleggen. Bovendien profiteren beleggers van de analyses die de gekwalificeerde beheersteams verrichten bij het selecteren van de fondsen. Banque de Luxembourg beschikt al jarenlang over een private equity-fonds en heeft nu speciaal voor de buy-out-strategie een compartiment opgericht dat voornamelijk in Europa belegd is.