In deze podcast laten we ons licht schijnen over het financiële en economische leven in de voorbije honderd jaar. Hoofdeconoom Guy Wagner in gesprek met economisch columniste Salma Haouach.

Welkom bij Résonance, een podcast van Banque de Luxembourg waarin we terugblikken op de grote gebeurtenissen van de afgelopen eeuw. We kijken naar de weerklank van die historische momenten in onze moderne samenleving en de lessen die we eruit kunnen trekken voor de financiële uitdagingen van morgen.

Maak kennis met onze reeks van zes podcasts, waarin we op constructieve wijze kijken naar de grote evoluties die uit eerdere crisissen zijn voortgekomen.

Volg onze podcasts!

Kunnen weerstaan aan grote druk om te beleggen in de nieuwste trend.Guy Wagner, hoofdeconoom

Samenvatting van de podcast

SH: Guy Wagner, Banque de Luxembourg viert zijn honderdste verjaardag. Dat is een eeuw economische en financiële geschiedenis, met crisissen en luisterrijke, maar ook minder glorieuze momenten. Wat hebt u daaruit geleerd?

GW: Dat is geen eenvoudige vraag … Ik werk zelf natuurlijk nog geen honderd jaar bij de bank. Ik ben pas in 1986 in dienst gekomen. De dingen die je bijblijven, zijn in de eerste plaats die die je zelf hebt meegemaakt. Maar als we terugblikken op de financiële geschiedenis, zien we dat er ook dingen zijn die we zelf niet hebben meegemaakt, maar wel een grotere stempel op de geschiedenis hebben gedrukt dan de gebeurtenissen die we wel hebben meegemaakt.

SH: Welke mentaliteit heerste er toen u aan uw carrière begon? Hoe was het economische en financiële klimaat op dat moment?

GW: Ik ben in 1986 begonnen, en in 1987 is de beurs gecrasht. Het was de eerste grote beurscrash sinds 1929, en de meeste mensen hadden nog nooit zoiets meegemaakt. Als jonge snaak heeft mij dat echt getekend.

Later volgden er nog andere grote gebeurtenissen. In de jaren 90 was er wat toen de Aziatische crisis werd genoemd, de crisis van de groeilanden. Nog later spatte de internetzeepbel uiteen, en in 2008 hadden we de financiële crisis. En dit jaar is er dan de coronacrisis.

SH: Hoe hebt u die crisis als jonge econoom in de financiële sector ervaren?

GW: Ik denk dat dat wat afhangt van je persoonlijkheid. Voor ons was het heel belangrijk om een filosofie te hebben, een methodologie waar we echt in geloofden. We hielden onszelf de hele tijd voor dat we vroeg of laat wel weer op onze voeten zouden terechtkomen. Niet dat we ons helemaal geen zorgen maakten, maar dat werkte op de een of andere manier toch geruststellend.

SH: Een crisis laat natuurlijk zijn sporen na ... Wat is er nu nog te merken van de crisissen die u hebt meegemaakt?

GW: Er wordt wel eens gezegd dat elke crisis een opportuniteit is, en voor een beheerder is dat in zekere zin ook wel zo. Als we proberen om kwaliteitsbedrijven of -effecten te kopen tegen een redelijke prijs, of zelfs een heel lage prijs, dan is daar een abnormale situatie voor nodig, een soort crisis die veel andere beleggers doet panikeren. Pas dan kun je die bedrijven goedkoop op de kop tikken. Dus ergens is een crisis voor ons inderdaad altijd een opportuniteit.

Wat vanuit economisch oogpunt vaak ook is overgebleven van de crisissen, is de manier waarop de centrale banken de afgelopen veertig jaar op crisissen hebben gereageerd: via de rentevoeten. Het probleem daarbij is dat je de situatie op die manier nooit echt oplost en eigenlijk al de basis legt voor de volgende crisis. En ik zou daar nog willen aan toevoegen dat het economische klimaat de afgelopen dertig of veertig jaar steeds kwetsbaarder is geworden.

SH: Wat maakt precies dat een crisis een opportuniteit kan worden? Welke elementen moeten daarvoor verenigd zijn?

GW: Eigenlijk komt het erop aan het hoofd koel te houden, ook al is dat - laten we eerlijk zijn - bij een crisis zoals die van 2018 bijwijlen heel moeilijk geweest. Maar je moet echt rustig blijven en aan de lange termijn denken. Je mag je niet blind staren op het komende kwartaal, je moet echt op lange termijn kijken. Het is belangrijk een methodologie te hebben waar je in gelooft, die haar deugdelijkheid al heeft bewezen en die dat ook zal blijven doen. Een van de grootste beleggers, Warren Buffet, zei altijd: "Je moet kopen wanneer de anderen bang zijn." Maar eigenlijk moet je vooral op je hoede zijn wanneer iedereen te zelfzeker wordt. Het klopt dat mensen bang zijn als er een crisis uitbreekt. Vaak doen ze hun beleggingen uit angst zo snel mogelijk van de hand, of soms hebben ze geen andere keuze dan verkopen, omdat ze geld nodig hebben. Het is op die momenten dat een crisis kansen schept.

"Je moet kopen wanneer de anderen bang zijn."Warren Buffet

SH: Uit wat u zegt, kan ik opmaken dat er altijd een behoorlijk interessante relatie tussen rationaliteit en irrationaliteit bestaat. Toch bestaat de indruk dat de financiële sector heel gestructureerd is, maar dat die structuur wel kan vervagen. Hoe gaat u daarmee om?

GW: Ook dat is eigenlijk een kwestie van gezond verstand. De financiële sector telt heel wat theorieën of producten die steeds minder transparant zijn. Het is aan de beheerder om aan de verleiding te weerstaan wanneer de druk groot is om in de nieuwste trends te beleggen, hoe terecht de massale belangstelling onder beleggers ook is, als de prijzen veel te hoog zijn.

Enkele jaren geleden hebben we als beheermaatschappij een brochure gepubliceerd met de titel 'Eenvoudige principes voor een complexe wereld'. Dat gezond verstand is tegenwoordig soms misschien ver te zoeken, maar een beheerder kan echt niet zonder. Er zijn heel wat populaire nieuwe producten - en daar zitten uiteraard ook goede producten bij - maar je moet elke nieuwigheid wel altijd met een kritisch oog bekijken.

SH: Over nieuwe trends gesproken, er is momenteel heel wat te doen rond 'duurzaam en verantwoord beleggen'. Is dat ook een mode, of kunnen we hier echt van een fundamentele trend spreken?

GW: Het lijkt me meer dan zomaar een tijdelijk fenomeen, het is echt wel een duurzame tendens. We zien dat jongere generaties meer nadruk leggen op duurzaam en verantwoord beleggen dan oudere generaties. Iedereen heeft zo'n beetje zijn eigen idee over wat een verantwoorde belegging precies moet zijn. Sommigen sluiten bepaalde sectoren expliciet en integraal uit, terwijl anderen dan weer niet zover willen gaan. Er zijn verschillende stromingen binnen die grote trend, maar ik denk wel dat de trend zelf niet snel zal verdwijnen.

SH: Heeft duurzaam en verantwoord beleggen grote veranderingen teweeggebracht binnen de bank, of was de bank die filosofie eigenlijk sowieso al genegen?

GW: Een beetje van beide. Er zijn zeker dingen veranderd, want als beheersmaatschappij hebben wij in 2017 de VN-principes voor verantwoord beleggen ondertekend. We hielden in onze methodologie al rekening met ESG-criteria en belegden ook voordien al niet in bepaalde sectoren, zoals energie en grondstoffen.

SH: Bedankt, Guy Wagner, dat u uw visie en uw ervaringen met ons hebt willen delen. Het was een genoegen! Dit was de laatste aflevering in deze reeks over 100 jaar economisch en financieel leven.

Onze podcasts in videoformaat

<